dérailler
dérailler
verbe intransitifVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| déraillant |
Passé
| déraillé (invariable) |
| ayant déraillé |
INDICATIF
Présent
| je | déraille |
| tu | dérailles |
| il, elle | déraille |
| nous | déraillons |
| vous | déraillez |
| ils, elles | déraillent |
Imparfait
| je | déraillais |
| tu | déraillais |
| il, elle | déraillait |
| nous | déraillions |
| vous | dérailliez |
| ils, elles | déraillaient |
Passé simple
| je | déraillai |
| tu | déraillas |
| il, elle | dérailla |
| nous | déraillâmes |
| vous | déraillâtes |
| ils, elles | déraillèrent |
Futur simple
| je | déraillerai |
| tu | dérailleras |
| il, elle | déraillera |
| nous | déraillerons |
| vous | déraillerez |
| ils, elles | dérailleront |
Passé composé
| j’ | ai | déraillé |
| tu | as | déraillé |
| il, elle | a | déraillé |
| nous | avons | déraillé |
| vous | avez | déraillé |
| ils, elles | ont | déraillé |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | déraillé |
| tu | avais | déraillé |
| il, elle | avait | déraillé |
| nous | avions | déraillé |
| vous | aviez | déraillé |
| ils, elles | avaient | déraillé |
Passé antérieur
| j’ | eus | déraillé |
| tu | eus | déraillé |
| il, elle | eut | déraillé |
| nous | eûmes | déraillé |
| vous | eûtes | déraillé |
| ils, elles | eurent | déraillé |
Futur antérieur
| j’ | aurai | déraillé |
| tu | auras | déraillé |
| il, elle | aura | déraillé |
| nous | aurons | déraillé |
| vous | aurez | déraillé |
| ils, elles | auront | déraillé |
CONDITIONNEL
Présent
| je | déraillerais |
| tu | déraillerais |
| il, elle | déraillerait |
| nous | déraillerions |
| vous | dérailleriez |
| ils, elles | dérailleraient |
Passé
| j’ | aurais | déraillé |
| tu | aurais | déraillé |
| il, elle | aurait | déraillé |
| nous | aurions | déraillé |
| vous | auriez | déraillé |
| ils, elles | auraient | déraillé |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | déraille |
| que tu | dérailles |
| qu’il, qu’elle | déraille |
| que nous | déraillions |
| que vous | dérailliez |
| qu’ils, qu’elles | déraillent |
Imparfait
| que je | déraillasse |
| que tu | déraillasses |
| qu’il, qu’elle | déraillât |
| que nous | déraillassions |
| que vous | déraillassiez |
| qu’ils, qu’elles | déraillassent |
Passé
| que j’ | aie | déraillé |
| que tu | aies | déraillé |
| qu’il, qu’elle | ait | déraillé |
| que nous | ayons | déraillé |
| que vous | ayez | déraillé |
| qu’ils, qu’elles | aient | déraillé |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | déraillé |
| que tu | eusses | déraillé |
| qu’il, qu’elle | eût | déraillé |
| que nous | eussions | déraillé |
| que vous | eussiez | déraillé |
| qu’ils, qu’elles | eussent | déraillé |
IMPÉRATIF
Présent
| déraille |
| déraillons |
| déraillez |
Passé
| aie | déraillé |
| ayons | déraillé |
| ayez | déraillé |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- dequiller, v. tr. [1re édition]
- de quoi [3e édition]
- der, n. inv.
- déraciné, -ée, n.
- déracinement, n. m.
- déraciner, v. tr.
- dérader, v. intr.
- dérager, v. intr.
- déraidir, v. tr.
- déraillement, n. m.
- dérailler, v. intr.
- dérailleur, n. m.
- déraison, n. f.
- déraisonnable, adj.
- déraisonnablement, adv.
- déraisonner, v. intr.
- déralinguer, v. tr.
- dérangement, n. m.
- déranger, v. tr.
- dérapage, n. m.
