miroiter
miroiter
verbe intransitifVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| miroitant |
Passé
| miroité (invariable) |
| ayant miroité |
INDICATIF
Présent
| je | miroite |
| tu | miroites |
| il, elle | miroite |
| nous | miroitons |
| vous | miroitez |
| ils, elles | miroitent |
Imparfait
| je | miroitais |
| tu | miroitais |
| il, elle | miroitait |
| nous | miroitions |
| vous | miroitiez |
| ils, elles | miroitaient |
Passé simple
| je | miroitai |
| tu | miroitas |
| il, elle | miroita |
| nous | miroitâmes |
| vous | miroitâtes |
| ils, elles | miroitèrent |
Futur simple
| je | miroiterai |
| tu | miroiteras |
| il, elle | miroitera |
| nous | miroiterons |
| vous | miroiterez |
| ils, elles | miroiteront |
Passé composé
| j’ | ai | miroité |
| tu | as | miroité |
| il, elle | a | miroité |
| nous | avons | miroité |
| vous | avez | miroité |
| ils, elles | ont | miroité |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | miroité |
| tu | avais | miroité |
| il, elle | avait | miroité |
| nous | avions | miroité |
| vous | aviez | miroité |
| ils, elles | avaient | miroité |
Passé antérieur
| j’ | eus | miroité |
| tu | eus | miroité |
| il, elle | eut | miroité |
| nous | eûmes | miroité |
| vous | eûtes | miroité |
| ils, elles | eurent | miroité |
Futur antérieur
| j’ | aurai | miroité |
| tu | auras | miroité |
| il, elle | aura | miroité |
| nous | aurons | miroité |
| vous | aurez | miroité |
| ils, elles | auront | miroité |
CONDITIONNEL
Présent
| je | miroiterais |
| tu | miroiterais |
| il, elle | miroiterait |
| nous | miroiterions |
| vous | miroiteriez |
| ils, elles | miroiteraient |
Passé
| j’ | aurais | miroité |
| tu | aurais | miroité |
| il, elle | aurait | miroité |
| nous | aurions | miroité |
| vous | auriez | miroité |
| ils, elles | auraient | miroité |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | miroite |
| que tu | miroites |
| qu’il, qu’elle | miroite |
| que nous | miroitions |
| que vous | miroitiez |
| qu’ils, qu’elles | miroitent |
Imparfait
| que je | miroitasse |
| que tu | miroitasses |
| qu’il, qu’elle | miroitât |
| que nous | miroitassions |
| que vous | miroitassiez |
| qu’ils, qu’elles | miroitassent |
Passé
| que j’ | aie | miroité |
| que tu | aies | miroité |
| qu’il, qu’elle | ait | miroité |
| que nous | ayons | miroité |
| que vous | ayez | miroité |
| qu’ils, qu’elles | aient | miroité |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | miroité |
| que tu | eusses | miroité |
| qu’il, qu’elle | eût | miroité |
| que nous | eussions | miroité |
| que vous | eussiez | miroité |
| qu’ils, qu’elles | eussent | miroité |
IMPÉRATIF
Présent
| miroite |
| miroitons |
| miroitez |
Passé
| aie | miroité |
| ayons | miroité |
| ayez | miroité |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- mirliflore, n. m.
- mirlirot, n. m. [6e édition]
- mirliton, n. m.
- mirmidon, n. m.
- mirmillon, n. m.
- mirobolant, -ante, adj.
- miroir, n. m.
- miroitant, -ante, adj.
- miroité, -ée, adj.
- miroitement, n. m.
- miroiter, v. intr.
- miroiterie, n. f.
- miroitier, -ière, n.
- mironton, n. m.
- miroton, n. m.
- mis(o)-, préf.
- misaine, n. f.
- misandre, adj.
- misandrie, n. f.
- misanthrope, n.
