chancir

chancir

verbe intransitif ou pronominal
Verbe du 2e groupe régulier en -ir, se conjugue comme Finir.
    Voix

    PARTICIPE

    Présent

    chancissant

    Passé

    chanci (invariable)
    ayant chanci

    INDICATIF

    Présent

    je chancis
    tu chancis
    il, elle chancit
    nous chancissons
    vous chancissez
    ils, elles chancissent

    Imparfait

    je chancissais
    tu chancissais
    il, elle chancissait
    nous chancissions
    vous chancissiez
    ils, elles chancissaient

    Passé simple

    je chancis
    tu chancis
    il, elle chancit
    nous chancîmes
    vous chancîtes
    ils, elles chancirent

    Futur simple

    je chancirai
    tu chanciras
    il, elle chancira
    nous chancirons
    vous chancirez
    ils, elles chanciront

    Passé composé

    j’aichanci
    tu aschanci
    il, elle achanci
    nous avonschanci
    vous avezchanci
    ils, elles ontchanci

    Plus-que-parfait

    j’avaischanci
    tu avaischanci
    il, elle avaitchanci
    nous avionschanci
    vous aviezchanci
    ils, elles avaientchanci

    Passé antérieur

    j’euschanci
    tu euschanci
    il, elle eutchanci
    nous eûmeschanci
    vous eûteschanci
    ils, elles eurentchanci

    Futur antérieur

    j’auraichanci
    tu auraschanci
    il, elle aurachanci
    nous auronschanci
    vous aurezchanci
    ils, elles aurontchanci

    CONDITIONNEL

    Présent

    je chancirais
    tu chancirais
    il, elle chancirait
    nous chancirions
    vous chanciriez
    ils, elles chanciraient

    Passé

    j’auraischanci
    tu auraischanci
    il, elle auraitchanci
    nous aurionschanci
    vous auriezchanci
    ils, elles auraientchanci

    SUBJONCTIF

    Présent

    que je chancisse
    que tu chancisses
    qu’il, qu’elle chancisse
    que nous chancissions
    que vous chancissiez
    qu’ils, qu’elles chancissent

    Imparfait

    que je chancisse
    que tu chancisses
    qu’il, qu’elle chancît
    que nous chancissions
    que vous chancissiez
    qu’ils, qu’elles chancissent

    Passé

    que j’aiechanci
    que tu aieschanci
    qu’il, qu’elle aitchanci
    que nous ayonschanci
    que vous ayezchanci
    qu’ils, qu’elles aientchanci

    Plus-que-parfait

    que j’eussechanci
    que tu eusseschanci
    qu’il, qu’elle eûtchanci
    que nous eussionschanci
    que vous eussiezchanci
    qu’ils, qu’elles eussentchanci

    IMPÉRATIF

    Présent

    chancis
    chancissons
    chancissez

    Passé

    aiechanci
    ayonschanci
    ayezchanci

    PARTICIPE

    Présent

    se chancissant

    Passé

    chanci, chancie, chancis, chancies
    s’étant chanci, chancie, chancis, chancies

    INDICATIF

    Présent

    jeme chancis
    tute chancis
    il, ellese chancit
    nousnous chancissons
    vousvous chancissez
    ils, ellesse chancissent

    Imparfait

    jeme chancissais
    tute chancissais
    il, ellese chancissait
    nousnous chancissions
    vousvous chancissiez
    ils, ellesse chancissaient

    Passé simple

    jeme chancis
    tute chancis
    il, ellese chancit
    nousnous chancîmes
    vousvous chancîtes
    ils, ellesse chancirent

    Futur simple

    jeme chancirai
    tute chanciras
    il, ellese chancira
    nousnous chancirons
    vousvous chancirez
    ils, ellesse chanciront

    Passé composé

    jeme suischanci, chancie
    tut’eschanci, chancie
    il, elles’estchanci, chancie
    nousnous sommeschancis, chancies
    vousvous êteschancis, chancies
    ils, ellesse sontchancis, chancies

    Plus-que-parfait

    jem’étaischanci, chancie
    tut’étaischanci, chancie
    il, elles’étaitchanci, chancie
    nousnous étionschancis, chancies
    vousvous étiezchancis, chancies
    ils, elless’étaientchancis, chancies

    Passé antérieur

    jeme fuschanci, chancie
    tute fuschanci, chancie
    il, ellese futchanci, chancie
    nousnous fûmeschancis, chancies
    vousvous fûteschancis, chancies
    ils, ellesse furentchancis, chancies

    Futur antérieur

    jeme seraichanci, chancie
    tute seraschanci, chancie
    il, ellese serachanci, chancie
    nousnous seronschancis, chancies
    vousvous serezchancis, chancies
    ils, ellesse serontchancis, chancies

    CONDITIONNEL

    Présent

    jeme chancirais
    tute chancirais
    il, ellese chancirait
    nousnous chancirions
    vousvous chanciriez
    ils, ellesse chanciraient

    Passé

    jeme seraischanci, chancie
    tute seraischanci, chancie
    il, ellese seraitchanci, chancie
    nousnous serionschancis, chancies
    vousvous seriezchancis, chancies
    ils, ellesse seraientchancis, chancies

    SUBJONCTIF

    Présent

    que jeme chancisse
    que tute chancisses
    qu’il, qu’ellese chancisse
    que nousnous chancissions
    que vousvous chancissiez
    qu’ils, qu’ellesse chancissent

    Imparfait

    que jeme chancisse
    que tute chancisses
    qu’il, qu’ellese chancît
    que nousnous chancissions
    que vousvous chancissiez
    qu’ils, qu’ellesse chancissent

    Passé

    que jeme soischanci, chancie
    que tute soischanci, chancie
    qu’il, qu’ellese soitchanci, chancie
    que nousnous soyonschancis, chancies
    que vousvous soyezchancis, chancies
    qu’ils, qu’ellesse soientchancis, chancies

    Plus-que-parfait

    que jeme fussechanci, chancie
    que tute fusseschanci, chancie
    qu’il, qu’ellese fûtchanci, chancie
    que nousnous fussionschancis, chancies
    que vousvous fussiezchancis, chancies
    qu’ils, qu’ellesse fussentchancis, chancies

    IMPÉRATIF

    Présent

    chancis-toi
    chancissons-nous
    chancissez-vous

    Passé

    sois-toichanci, chancie
    soyons-nouschancis, chancies
    soyez-vouschancis, chancies