arranger
arranger
verbe transitif et pronominalVerbe du 1er groupe en -ger (alternance g/ge), se conjugue comme Bouger.
- Ce verbe peut se conjuguer à la forme pronominale.
PARTICIPE
Présent
| arrangeant |
Passé
| arrangé, arrangée, arrangés, arrangées |
| ayant arrangé |
INDICATIF
Présent
| j’ | arrange |
| tu | arranges |
| il, elle | arrange |
| nous | arrangeons |
| vous | arrangez |
| ils, elles | arrangent |
Imparfait
| j’ | arrangeais |
| tu | arrangeais |
| il, elle | arrangeait |
| nous | arrangions |
| vous | arrangiez |
| ils, elles | arrangeaient |
Passé simple
| j’ | arrangeai |
| tu | arrangeas |
| il, elle | arrangea |
| nous | arrangeâmes |
| vous | arrangeâtes |
| ils, elles | arrangèrent |
Futur simple
| j’ | arrangerai |
| tu | arrangeras |
| il, elle | arrangera |
| nous | arrangerons |
| vous | arrangerez |
| ils, elles | arrangeront |
Passé composé
| j’ | ai | arrangé |
| tu | as | arrangé |
| il, elle | a | arrangé |
| nous | avons | arrangé |
| vous | avez | arrangé |
| ils, elles | ont | arrangé |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | arrangé |
| tu | avais | arrangé |
| il, elle | avait | arrangé |
| nous | avions | arrangé |
| vous | aviez | arrangé |
| ils, elles | avaient | arrangé |
Passé antérieur
| j’ | eus | arrangé |
| tu | eus | arrangé |
| il, elle | eut | arrangé |
| nous | eûmes | arrangé |
| vous | eûtes | arrangé |
| ils, elles | eurent | arrangé |
Futur antérieur
| j’ | aurai | arrangé |
| tu | auras | arrangé |
| il, elle | aura | arrangé |
| nous | aurons | arrangé |
| vous | aurez | arrangé |
| ils, elles | auront | arrangé |
CONDITIONNEL
Présent
| j’ | arrangerais |
| tu | arrangerais |
| il, elle | arrangerait |
| nous | arrangerions |
| vous | arrangeriez |
| ils, elles | arrangeraient |
Passé
| j’ | aurais | arrangé |
| tu | aurais | arrangé |
| il, elle | aurait | arrangé |
| nous | aurions | arrangé |
| vous | auriez | arrangé |
| ils, elles | auraient | arrangé |
SUBJONCTIF
Présent
| que j’ | arrange |
| que tu | arranges |
| qu’il, qu’elle | arrange |
| que nous | arrangions |
| que vous | arrangiez |
| qu’ils, qu’elles | arrangent |
Imparfait
| que j’ | arrangeasse |
| que tu | arrangeasses |
| qu’il, qu’elle | arrangeât |
| que nous | arrangeassions |
| que vous | arrangeassiez |
| qu’ils, qu’elles | arrangeassent |
Passé
| que j’ | aie | arrangé |
| que tu | aies | arrangé |
| qu’il, qu’elle | ait | arrangé |
| que nous | ayons | arrangé |
| que vous | ayez | arrangé |
| qu’ils, qu’elles | aient | arrangé |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | arrangé |
| que tu | eusses | arrangé |
| qu’il, qu’elle | eût | arrangé |
| que nous | eussions | arrangé |
| que vous | eussiez | arrangé |
| qu’ils, qu’elles | eussent | arrangé |
IMPÉRATIF
Présent
| arrange |
| arrangeons |
| arrangez |
Passé
| aie | arrangé |
| ayons | arrangé |
| ayez | arrangé |
PARTICIPE
Présent
| étant arrangé, arrangée, arrangés, arrangées |
Passé
| ayant été arrangé, arrangée, arrangés, arrangées |
INDICATIF
Présent
| je | suis | arrangé, arrangée |
| tu | es | arrangé, arrangée |
| il, elle | est | arrangé, arrangée |
| nous | sommes | arrangés, arrangées |
| vous | êtes | arrangés, arrangées |
| ils, elles | sont | arrangés, arrangées |
Imparfait
| j’ | étais | arrangé, arrangée |
| tu | étais | arrangé, arrangée |
| il, elle | était | arrangé, arrangée |
| nous | étions | arrangés, arrangées |
| vous | étiez | arrangés, arrangées |
| ils, elles | étaient | arrangés, arrangées |
Passé simple
| je | fus | arrangé, arrangée |
| tu | fus | arrangé, arrangée |
| il, elle | fut | arrangé, arrangée |
| nous | fûmes | arrangés, arrangées |
| vous | fûtes | arrangés, arrangées |
| ils, elles | furent | arrangés, arrangées |
Futur simple
| je | serai | arrangé, arrangée |
| tu | seras | arrangé, arrangée |
| il, elle | sera | arrangé, arrangée |
| nous | serons | arrangés, arrangées |
| vous | serez | arrangés, arrangées |
| ils, elles | seront | arrangés, arrangées |
Passé composé
| j’ | ai été | arrangé, arrangée |
| tu | as été | arrangé, arrangée |
| il, elle | a été | arrangé, arrangée |
| nous | avons été | arrangés, arrangées |
| vous | avez été | arrangés, arrangées |
| ils, elles | ont été | arrangés, arrangées |
Plus-que-parfait
| j’ | avais été | arrangé, arrangée |
| tu | avais été | arrangé, arrangée |
| il, elle | avait été | arrangé, arrangée |
| nous | avions été | arrangés, arrangées |
| vous | aviez été | arrangés, arrangées |
| ils, elles | avaient été | arrangés, arrangées |
Passé antérieur
| j’ | eus été | arrangé, arrangée |
| tu | eus été | arrangé, arrangée |
| il, elle | eut été | arrangé, arrangée |
| nous | eûmes été | arrangés, arrangées |
| vous | eûtes été | arrangés, arrangées |
| ils, elles | eurent été | arrangés, arrangées |
Futur antérieur
| j’ | aurai été | arrangé, arrangée |
| tu | auras été | arrangé, arrangée |
| il, elle | aura été | arrangé, arrangée |
| nous | aurons été | arrangés, arrangées |
| vous | aurez été | arrangés, arrangées |
| ils, elles | auront été | arrangés, arrangées |
CONDITIONNEL
Présent
| je | serais | arrangé, arrangée |
| tu | serais | arrangé, arrangée |
| il, elle | serait | arrangé, arrangée |
| nous | serions | arrangés, arrangées |
| vous | seriez | arrangés, arrangées |
| ils, elles | seraient | arrangés, arrangées |
Passé
| j’ | aurais été | arrangé, arrangée |
| tu | aurais été | arrangé, arrangée |
| il, elle | aurait été | arrangé, arrangée |
| nous | aurions été | arrangés, arrangées |
| vous | auriez été | arrangés, arrangées |
| ils, elles | auraient été | arrangés, arrangées |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | sois | arrangé, arrangée |
| que tu | sois | arrangé, arrangée |
| qu’il, qu’elle | soit | arrangé, arrangée |
| que nous | soyons | arrangés, arrangées |
| que vous | soyez | arrangés, arrangées |
| qu’ils, qu’elles | soient | arrangés, arrangées |
Imparfait
| que je | fusse | arrangé, arrangée |
| que tu | fusses | arrangé, arrangée |
| qu’il, qu’elle | fût | arrangé, arrangée |
| que nous | fussions | arrangés, arrangées |
| que vous | fussiez | arrangés, arrangées |
| qu’ils, qu’elles | fussent | arrangés, arrangées |
Passé
| que j’ | aie été | arrangé, arrangée |
| que tu | aies été | arrangé, arrangée |
| qu’il, qu’elle | ait été | arrangé, arrangée |
| que nous | ayons été | arrangés, arrangées |
| que vous | ayez été | arrangés, arrangées |
| qu’ils, qu’elles | aient été | arrangés, arrangées |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse été | arrangé, arrangée |
| que tu | eusses été | arrangé, arrangée |
| qu’il, qu’elle | eût été | arrangé, arrangée |
| que nous | eussions été | arrangés, arrangées |
| que vous | eussiez été | arrangés, arrangées |
| qu’ils, qu’elles | eussent été | arrangés, arrangées |
IMPÉRATIF
Présent
| sois | arrangé, arrangée |
| soyons | arrangés, arrangées |
| soyez | arrangés, arrangées |
Passé
| aie été | arrangé, arrangée |
| ayons été | arrangés, arrangées |
| ayez été | arrangés, arrangées |
PARTICIPE
Présent
| s’arrangeant |
Passé
| arrangé, arrangée, arrangés, arrangées |
| s’étant arrangé, arrangée, arrangés, arrangées |
INDICATIF
Présent
| je | m’ | arrange |
| tu | t’ | arranges |
| il, elle | s’ | arrange |
| nous | nous | arrangeons |
| vous | vous | arrangez |
| ils, elles | s’ | arrangent |
Imparfait
| je | m’ | arrangeais |
| tu | t’ | arrangeais |
| il, elle | s’ | arrangeait |
| nous | nous | arrangions |
| vous | vous | arrangiez |
| ils, elles | s’ | arrangeaient |
Passé simple
| je | m’ | arrangeai |
| tu | t’ | arrangeas |
| il, elle | s’ | arrangea |
| nous | nous | arrangeâmes |
| vous | vous | arrangeâtes |
| ils, elles | s’ | arrangèrent |
Futur simple
| je | m’ | arrangerai |
| tu | t’ | arrangeras |
| il, elle | s’ | arrangera |
| nous | nous | arrangerons |
| vous | vous | arrangerez |
| ils, elles | s’ | arrangeront |
Passé composé
| je | me | suis | arrangé, arrangée |
| tu | t’ | es | arrangé, arrangée |
| il, elle | s’ | est | arrangé, arrangée |
| nous | nous | sommes | arrangés, arrangées |
| vous | vous | êtes | arrangés, arrangées |
| ils, elles | se | sont | arrangés, arrangées |
Plus-que-parfait
| je | m’ | étais | arrangé, arrangée |
| tu | t’ | étais | arrangé, arrangée |
| il, elle | s’ | était | arrangé, arrangée |
| nous | nous | étions | arrangés, arrangées |
| vous | vous | étiez | arrangés, arrangées |
| ils, elles | s’ | étaient | arrangés, arrangées |
Passé antérieur
| je | me | fus | arrangé, arrangée |
| tu | te | fus | arrangé, arrangée |
| il, elle | se | fut | arrangé, arrangée |
| nous | nous | fûmes | arrangés, arrangées |
| vous | vous | fûtes | arrangés, arrangées |
| ils, elles | se | furent | arrangés, arrangées |
Futur antérieur
| je | me | serai | arrangé, arrangée |
| tu | te | seras | arrangé, arrangée |
| il, elle | se | sera | arrangé, arrangée |
| nous | nous | serons | arrangés, arrangées |
| vous | vous | serez | arrangés, arrangées |
| ils, elles | se | seront | arrangés, arrangées |
CONDITIONNEL
Présent
| je | m’ | arrangerais |
| tu | t’ | arrangerais |
| il, elle | s’ | arrangerait |
| nous | nous | arrangerions |
| vous | vous | arrangeriez |
| ils, elles | s’ | arrangeraient |
Passé
| je | me | serais | arrangé, arrangée |
| tu | te | serais | arrangé, arrangée |
| il, elle | se | serait | arrangé, arrangée |
| nous | nous | serions | arrangés, arrangées |
| vous | vous | seriez | arrangés, arrangées |
| ils, elles | se | seraient | arrangés, arrangées |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | m’ | arrange |
| que tu | t’ | arranges |
| qu’il, qu’elle | s’ | arrange |
| que nous | nous | arrangions |
| que vous | vous | arrangiez |
| qu’ils, qu’elles | s’ | arrangent |
Imparfait
| que je | m’ | arrangeasse |
| que tu | t’ | arrangeasses |
| qu’il, qu’elle | s’ | arrangeât |
| que nous | nous | arrangeassions |
| que vous | vous | arrangeassiez |
| qu’ils, qu’elles | s’ | arrangeassent |
Passé
| que je | me | sois | arrangé, arrangée |
| que tu | te | sois | arrangé, arrangée |
| qu’il, qu’elle | se | soit | arrangé, arrangée |
| que nous | nous | soyons | arrangés, arrangées |
| que vous | vous | soyez | arrangés, arrangées |
| qu’ils, qu’elles | se | soient | arrangés, arrangées |
Plus-que-parfait
| que je | me | fusse | arrangé, arrangée |
| que tu | te | fusses | arrangé, arrangée |
| qu’il, qu’elle | se | fût | arrangé, arrangée |
| que nous | nous | fussions | arrangés, arrangées |
| que vous | vous | fussiez | arrangés, arrangées |
| qu’ils, qu’elles | se | fussent | arrangés, arrangées |
IMPÉRATIF
Présent
| arrange-toi |
| arrangeons-nous |
| arrangez-vous |
Passé
| sois-toi | arrangé, arrangée |
| soyons-nous | arrangés, arrangées |
| soyez-vous | arrangés, arrangées |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- arrache-pied (d'), loc. adv.
- arracher, v. tr.
- arracheur, -euse, n.
- arrachis, n. m.
- arrachoir, n. m.
- arraisonnement, n. m.
- arraisonner, v. tr.
- arrangeable, adj.
- arrangeant, -ante, adj.
- arrangement, n. m.
- arranger, v. tr. et pron.
- arrangeur, -euse, n.
- arrentement, n. m.
- arrenter, v. tr.
- arrérager, v. intr.
- arrérages, n. m. pl.
- arrestation, n. f.
- arrêt, n. m.
- arrêté [I], n. m.
- arrêté, -ée [II], adj.
