surir
surir
verbe intransitifVerbe du 2e groupe régulier en -ir, se conjugue comme Finir.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| surissant |
Passé
| suri (invariable) |
| ayant suri |
INDICATIF
Présent
| je | suris |
| tu | suris |
| il, elle | surit |
| nous | surissons |
| vous | surissez |
| ils, elles | surissent |
Imparfait
| je | surissais |
| tu | surissais |
| il, elle | surissait |
| nous | surissions |
| vous | surissiez |
| ils, elles | surissaient |
Passé simple
| je | suris |
| tu | suris |
| il, elle | surit |
| nous | surîmes |
| vous | surîtes |
| ils, elles | surirent |
Futur simple
| je | surirai |
| tu | suriras |
| il, elle | surira |
| nous | surirons |
| vous | surirez |
| ils, elles | suriront |
Passé composé
| j’ | ai | suri |
| tu | as | suri |
| il, elle | a | suri |
| nous | avons | suri |
| vous | avez | suri |
| ils, elles | ont | suri |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | suri |
| tu | avais | suri |
| il, elle | avait | suri |
| nous | avions | suri |
| vous | aviez | suri |
| ils, elles | avaient | suri |
Passé antérieur
| j’ | eus | suri |
| tu | eus | suri |
| il, elle | eut | suri |
| nous | eûmes | suri |
| vous | eûtes | suri |
| ils, elles | eurent | suri |
Futur antérieur
| j’ | aurai | suri |
| tu | auras | suri |
| il, elle | aura | suri |
| nous | aurons | suri |
| vous | aurez | suri |
| ils, elles | auront | suri |
CONDITIONNEL
Présent
| je | surirais |
| tu | surirais |
| il, elle | surirait |
| nous | suririons |
| vous | suririez |
| ils, elles | suriraient |
Passé
| j’ | aurais | suri |
| tu | aurais | suri |
| il, elle | aurait | suri |
| nous | aurions | suri |
| vous | auriez | suri |
| ils, elles | auraient | suri |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | surisse |
| que tu | surisses |
| qu’il, qu’elle | surisse |
| que nous | surissions |
| que vous | surissiez |
| qu’ils, qu’elles | surissent |
Imparfait
| que je | surisse |
| que tu | surisses |
| qu’il, qu’elle | surît |
| que nous | surissions |
| que vous | surissiez |
| qu’ils, qu’elles | surissent |
Passé
| que j’ | aie | suri |
| que tu | aies | suri |
| qu’il, qu’elle | ait | suri |
| que nous | ayons | suri |
| que vous | ayez | suri |
| qu’ils, qu’elles | aient | suri |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | suri |
| que tu | eusses | suri |
| qu’il, qu’elle | eût | suri |
| que nous | eussions | suri |
| que vous | eussiez | suri |
| qu’ils, qu’elles | eussent | suri |
IMPÉRATIF
Présent
| suris |
| surissons |
| surissez |
Passé
| aie | suri |
| ayons | suri |
| ayez | suri |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- surinformation, n. f.
- surinformer, v. tr.
- surintendance, n. f.
- surintendant, n. m.
- surintendante, n. f.
- surintensité, n. f.
- surinterprétation, n. f.
- surinterpréter, v. tr.
- surinvestir, v. intr.
- surinvestissement, n. m.
- surir, v. intr.
- surjection, n. f.
- surjet, n. m.
- surjeter, v. tr.
- surjouer, v. tr.
- sur-le-champ, loc. adv.
- surlendemain, n. m.
- surligner, v. tr.
- surligneur, n. m.
- surlonge, n. f.
