entr'avertir (s')

entr'avertir (s')

verbe pronominal
Verbe du 2e groupe régulier en -ir, se conjugue comme Finir.
  • Ce verbe est essentiellement pronominal et réciproque.
  • Ce verbe se conjugue avec l'auxiliaire être aux temps composés.
Voix

PARTICIPE

Passé

entr'averti, entr'avertie, entr'avertis, entr'averties

INDICATIF

Présent

ons’entr'avertit
nousnous entr'avertissons
vousvous entr'avertissez
ils, elless’entr'avertissent

Imparfait

ons’entr'avertissait
nousnous entr'avertissions
vousvous entr'avertissiez
ils, elless’entr'avertissaient

Passé simple

ons’entr'avertit
nousnous entr'avertîmes
vousvous entr'avertîtes
ils, elless’entr'avertirent

Futur simple

ons’entr'avertira
nousnous entr'avertirons
vousvous entr'avertirez
ils, elless’entr'avertiront

Passé composé

ons’estentr'averti
nousnous sommesentr'avertis, entr'averties
vousvous êtesentr'avertis, entr'averties
ils, ellesse sontentr'avertis, entr'averties

Plus-que-parfait

ons’étaitentr'averti
nousnous étionsentr'avertis, entr'averties
vousvous étiezentr'avertis, entr'averties
ils, elless’étaiententr'avertis, entr'averties

Passé antérieur

onse futentr'averti
nousnous fûmesentr'avertis, entr'averties
vousvous fûtesentr'avertis, entr'averties
ils, ellesse furententr'avertis, entr'averties

Futur antérieur

onse seraentr'averti
nousnous seronsentr'avertis, entr'averties
vousvous serezentr'avertis, entr'averties
ils, ellesse serontentr'avertis, entr'averties

CONDITIONNEL

Présent

ons’entr'avertirait
nousnous entr'avertirions
vousvous entr'avertiriez
ils, elless’entr'avertiraient

Passé

onse seraitentr'averti
nousnous serionsentr'avertis, entr'averties
vousvous seriezentr'avertis, entr'averties
ils, ellesse seraiententr'avertis, entr'averties

SUBJONCTIF

Présent

qu’ons’entr'avertisse
que nousnous entr'avertissions
que vousvous entr'avertissiez
qu’ils, qu’elless’entr'avertissent

Imparfait

qu’ons’entr'avertît
que nousnous entr'avertissions
que vousvous entr'avertissiez
qu’ils, qu’elless’entr'avertissent

Passé

qu’onse soitentr'averti
que nousnous soyonsentr'avertis, entr'averties
que vousvous soyezentr'avertis, entr'averties
qu’ils, qu’ellesse soiententr'avertis, entr'averties

Plus-que-parfait

qu’onse fûtentr'averti
que nousnous fussionsentr'avertis, entr'averties
que vousvous fussiezentr'avertis, entr'averties
qu’ils, qu’ellesse fussententr'avertis, entr'averties

IMPÉRATIF

Présent

entr'avertissons-nous
entr'avertissez-vous

Passé

soyons-nousentr'avertis, entr'averties
soyez-vousentr'avertis, entr'averties