trimarder
trimarder
verbe intransitifVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| trimardant |
Passé
| trimardé (invariable) |
| ayant trimardé |
INDICATIF
Présent
| je | trimarde |
| tu | trimardes |
| il, elle | trimarde |
| nous | trimardons |
| vous | trimardez |
| ils, elles | trimardent |
Imparfait
| je | trimardais |
| tu | trimardais |
| il, elle | trimardait |
| nous | trimardions |
| vous | trimardiez |
| ils, elles | trimardaient |
Passé simple
| je | trimardai |
| tu | trimardas |
| il, elle | trimarda |
| nous | trimardâmes |
| vous | trimardâtes |
| ils, elles | trimardèrent |
Futur simple
| je | trimarderai |
| tu | trimarderas |
| il, elle | trimardera |
| nous | trimarderons |
| vous | trimarderez |
| ils, elles | trimarderont |
Passé composé
| j’ | ai | trimardé |
| tu | as | trimardé |
| il, elle | a | trimardé |
| nous | avons | trimardé |
| vous | avez | trimardé |
| ils, elles | ont | trimardé |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | trimardé |
| tu | avais | trimardé |
| il, elle | avait | trimardé |
| nous | avions | trimardé |
| vous | aviez | trimardé |
| ils, elles | avaient | trimardé |
Passé antérieur
| j’ | eus | trimardé |
| tu | eus | trimardé |
| il, elle | eut | trimardé |
| nous | eûmes | trimardé |
| vous | eûtes | trimardé |
| ils, elles | eurent | trimardé |
Futur antérieur
| j’ | aurai | trimardé |
| tu | auras | trimardé |
| il, elle | aura | trimardé |
| nous | aurons | trimardé |
| vous | aurez | trimardé |
| ils, elles | auront | trimardé |
CONDITIONNEL
Présent
| je | trimarderais |
| tu | trimarderais |
| il, elle | trimarderait |
| nous | trimarderions |
| vous | trimarderiez |
| ils, elles | trimarderaient |
Passé
| j’ | aurais | trimardé |
| tu | aurais | trimardé |
| il, elle | aurait | trimardé |
| nous | aurions | trimardé |
| vous | auriez | trimardé |
| ils, elles | auraient | trimardé |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | trimarde |
| que tu | trimardes |
| qu’il, qu’elle | trimarde |
| que nous | trimardions |
| que vous | trimardiez |
| qu’ils, qu’elles | trimardent |
Imparfait
| que je | trimardasse |
| que tu | trimardasses |
| qu’il, qu’elle | trimardât |
| que nous | trimardassions |
| que vous | trimardassiez |
| qu’ils, qu’elles | trimardassent |
Passé
| que j’ | aie | trimardé |
| que tu | aies | trimardé |
| qu’il, qu’elle | ait | trimardé |
| que nous | ayons | trimardé |
| que vous | ayez | trimardé |
| qu’ils, qu’elles | aient | trimardé |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | trimardé |
| que tu | eusses | trimardé |
| qu’il, qu’elle | eût | trimardé |
| que nous | eussions | trimardé |
| que vous | eussiez | trimardé |
| qu’ils, qu’elles | eussent | trimardé |
IMPÉRATIF
Présent
| trimarde |
| trimardons |
| trimardez |
Passé
| aie | trimardé |
| ayons | trimardé |
| ayez | trimardé |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- trilitère, adj.
- trille, n. m.
- triller, v. tr. et intr.
- trillion, n. m.
- trilobé, -ée, adj.
- trilobite, n. m.
- triloculaire, adj.
- trilogie, n. f.
- trimaran, n. m.
- trimard, n. m.
- trimarder, v. intr.
- trimardeur, -euse, n.
- trimbalage, n. m.
- trimbalement, n. m.
- trimbaler, v. tr. et pron.
- trimballage, n. m.
- trimballement, n. m.
- trimballer, v. tr. et pron.
- trimer, v. intr.
- trimère, adj.
