mutiner (se)
mutiner (se)
verbe pronominalVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Ce verbe est essentiellement pronominal.
- Ce verbe se conjugue avec l’auxiliaire être aux temps composés.
PARTICIPE
Présent
| se mutinant |
Passé
| mutiné, mutinée, mutinés, mutinées |
| s’étant mutiné, mutinée, mutinés, mutinées |
INDICATIF
Présent
| je | me | mutine |
| tu | te | mutines |
| il, elle | se | mutine |
| nous | nous | mutinons |
| vous | vous | mutinez |
| ils, elles | se | mutinent |
Imparfait
| je | me | mutinais |
| tu | te | mutinais |
| il, elle | se | mutinait |
| nous | nous | mutinions |
| vous | vous | mutiniez |
| ils, elles | se | mutinaient |
Passé simple
| je | me | mutinai |
| tu | te | mutinas |
| il, elle | se | mutina |
| nous | nous | mutinâmes |
| vous | vous | mutinâtes |
| ils, elles | se | mutinèrent |
Futur simple
| je | me | mutinerai |
| tu | te | mutineras |
| il, elle | se | mutinera |
| nous | nous | mutinerons |
| vous | vous | mutinerez |
| ils, elles | se | mutineront |
Passé composé
| je | me | suis | mutiné, mutinée |
| tu | t’ | es | mutiné, mutinée |
| il, elle | s’ | est | mutiné, mutinée |
| nous | nous | sommes | mutinés, mutinées |
| vous | vous | êtes | mutinés, mutinées |
| ils, elles | se | sont | mutinés, mutinées |
Plus-que-parfait
| je | m’ | étais | mutiné, mutinée |
| tu | t’ | étais | mutiné, mutinée |
| il, elle | s’ | était | mutiné, mutinée |
| nous | nous | étions | mutinés, mutinées |
| vous | vous | étiez | mutinés, mutinées |
| ils, elles | s’ | étaient | mutinés, mutinées |
Passé antérieur
| je | me | fus | mutiné, mutinée |
| tu | te | fus | mutiné, mutinée |
| il, elle | se | fut | mutiné, mutinée |
| nous | nous | fûmes | mutinés, mutinées |
| vous | vous | fûtes | mutinés, mutinées |
| ils, elles | se | furent | mutinés, mutinées |
Futur antérieur
| je | me | serai | mutiné, mutinée |
| tu | te | seras | mutiné, mutinée |
| il, elle | se | sera | mutiné, mutinée |
| nous | nous | serons | mutinés, mutinées |
| vous | vous | serez | mutinés, mutinées |
| ils, elles | se | seront | mutinés, mutinées |
CONDITIONNEL
Présent
| je | me | mutinerais |
| tu | te | mutinerais |
| il, elle | se | mutinerait |
| nous | nous | mutinerions |
| vous | vous | mutineriez |
| ils, elles | se | mutineraient |
Passé
| je | me | serais | mutiné, mutinée |
| tu | te | serais | mutiné, mutinée |
| il, elle | se | serait | mutiné, mutinée |
| nous | nous | serions | mutinés, mutinées |
| vous | vous | seriez | mutinés, mutinées |
| ils, elles | se | seraient | mutinés, mutinées |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | me | mutine |
| que tu | te | mutines |
| qu’il, qu’elle | se | mutine |
| que nous | nous | mutinions |
| que vous | vous | mutiniez |
| qu’ils, qu’elles | se | mutinent |
Imparfait
| que je | me | mutinasse |
| que tu | te | mutinasses |
| qu’il, qu’elle | se | mutinât |
| que nous | nous | mutinassions |
| que vous | vous | mutinassiez |
| qu’ils, qu’elles | se | mutinassent |
Passé
| que je | me | sois | mutiné, mutinée |
| que tu | te | sois | mutiné, mutinée |
| qu’il, qu’elle | se | soit | mutiné, mutinée |
| que nous | nous | soyons | mutinés, mutinées |
| que vous | vous | soyez | mutinés, mutinées |
| qu’ils, qu’elles | se | soient | mutinés, mutinées |
Plus-que-parfait
| que je | me | fusse | mutiné, mutinée |
| que tu | te | fusses | mutiné, mutinée |
| qu’il, qu’elle | se | fût | mutiné, mutinée |
| que nous | nous | fussions | mutinés, mutinées |
| que vous | vous | fussiez | mutinés, mutinées |
| qu’ils, qu’elles | se | fussent | mutinés, mutinées |
IMPÉRATIF
Présent
| mutine-toi |
| mutinons-nous |
| mutinez-vous |
Passé
| sois-toi | mutiné, mutinée |
| soyons-nous | mutinés, mutinées |
| soyez-vous | mutinés, mutinées |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- mutatis mutandis, loc. adv.
- muter [I], v. tr. et intr.
- muter [II], v. tr.
- mutilant, -ante, adj.
- mutilateur, -trice, adj.
- mutilation, n. f.
- mutilé, -ée, adj.
- mutiler, v. tr.
- mutin, -ine, adj.
- mutiné, -ée, adj.
- mutiner (se), v. pron.
- mutinerie, n. f.
- mutisme, n. m.
- mutité, n. f.
- mutualisme, n. m.
- mutualiste, adj.
- mutualité, n. f.
- mutuel, -elle, adj.
- mutuellement, adv.
- mutule, n. f.
HISTOIRE DU MOT
- mutiner (se), v. n. pron. [1re édition]
- mutiner (se), v. n. pron. [2e édition]
- mutiner (se), v. n. pron. [3e édition]
- mutiner (se), v. récipr. [4e édition]
- mutiner (se), v. pron. [5e édition]
- mutiner (se), v. pron. [6e édition]
- mutiner (se), v. pron. [7e édition]
- mutiner (se), v. pron. [8e édition]
- mutiner (se), v. pron.
