hourailler
’hourailler
verbe intransitifVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
- Ce verbe ne fait pas l’élision ni la liaison (H aspiré).
PARTICIPE
Présent
| houraillant |
Passé
| houraillé (invariable) |
| ayant houraillé |
INDICATIF
Présent
| je | houraille |
| tu | hourailles |
| il, elle | houraille |
| nous | houraillons |
| vous | houraillez |
| ils, elles | houraillent |
Imparfait
| je | houraillais |
| tu | houraillais |
| il, elle | houraillait |
| nous | houraillions |
| vous | hourailliez |
| ils, elles | houraillaient |
Passé simple
| je | houraillai |
| tu | houraillas |
| il, elle | hourailla |
| nous | houraillâmes |
| vous | houraillâtes |
| ils, elles | houraillèrent |
Futur simple
| je | houraillerai |
| tu | hourailleras |
| il, elle | houraillera |
| nous | houraillerons |
| vous | houraillerez |
| ils, elles | hourailleront |
Passé composé
| j’ | ai | houraillé |
| tu | as | houraillé |
| il, elle | a | houraillé |
| nous | avons | houraillé |
| vous | avez | houraillé |
| ils, elles | ont | houraillé |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | houraillé |
| tu | avais | houraillé |
| il, elle | avait | houraillé |
| nous | avions | houraillé |
| vous | aviez | houraillé |
| ils, elles | avaient | houraillé |
Passé antérieur
| j’ | eus | houraillé |
| tu | eus | houraillé |
| il, elle | eut | houraillé |
| nous | eûmes | houraillé |
| vous | eûtes | houraillé |
| ils, elles | eurent | houraillé |
Futur antérieur
| j’ | aurai | houraillé |
| tu | auras | houraillé |
| il, elle | aura | houraillé |
| nous | aurons | houraillé |
| vous | aurez | houraillé |
| ils, elles | auront | houraillé |
CONDITIONNEL
Présent
| je | houraillerais |
| tu | houraillerais |
| il, elle | houraillerait |
| nous | houraillerions |
| vous | hourailleriez |
| ils, elles | hourailleraient |
Passé
| j’ | aurais | houraillé |
| tu | aurais | houraillé |
| il, elle | aurait | houraillé |
| nous | aurions | houraillé |
| vous | auriez | houraillé |
| ils, elles | auraient | houraillé |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | houraille |
| que tu | hourailles |
| qu’il, qu’elle | houraille |
| que nous | houraillions |
| que vous | hourailliez |
| qu’ils, qu’elles | houraillent |
Imparfait
| que je | houraillasse |
| que tu | houraillasses |
| qu’il, qu’elle | houraillât |
| que nous | houraillassions |
| que vous | houraillassiez |
| qu’ils, qu’elles | houraillassent |
Passé
| que j’ | aie | houraillé |
| que tu | aies | houraillé |
| qu’il, qu’elle | ait | houraillé |
| que nous | ayons | houraillé |
| que vous | ayez | houraillé |
| qu’ils, qu’elles | aient | houraillé |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | houraillé |
| que tu | eusses | houraillé |
| qu’il, qu’elle | eût | houraillé |
| que nous | eussions | houraillé |
| que vous | eussiez | houraillé |
| qu’ils, qu’elles | eussent | houraillé |
IMPÉRATIF
Présent
| houraille |
| houraillons |
| houraillez |
Passé
| aie | houraillé |
| ayons | houraillé |
| ayez | houraillé |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- houleux, -euse, adj.
- houlque, n. f.
- houp !, interj.
- houper, v. tr. [8e édition]
- houppe, n. f.
- houppelande, n. f.
- houpper, v. tr.
- houppette, n. f.
- houppier, n. m.
- houque, n. f.
- hourailler, v. intr.
- houraillis, n. m.
- hourd, n. m.
- hourdage, n. m.
- hourder, v. tr.
- hourdi, n. f. [4e édition]
- hourdir, v. tr.
- hourdis, n. m.
- houret, n. m.
- houri, n. f.
