échancrer
échancrer
verbe transitifVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Ce verbe peut se conjuguer à la forme pronominale.
PARTICIPE
Présent
| échancrant |
Passé
| échancré, échancrée, échancrés, échancrées |
| ayant échancré |
INDICATIF
Présent
| j’ | échancre |
| tu | échancres |
| il, elle | échancre |
| nous | échancrons |
| vous | échancrez |
| ils, elles | échancrent |
Imparfait
| j’ | échancrais |
| tu | échancrais |
| il, elle | échancrait |
| nous | échancrions |
| vous | échancriez |
| ils, elles | échancraient |
Passé simple
| j’ | échancrai |
| tu | échancras |
| il, elle | échancra |
| nous | échancrâmes |
| vous | échancrâtes |
| ils, elles | échancrèrent |
Futur simple
| j’ | échancrerai |
| tu | échancreras |
| il, elle | échancrera |
| nous | échancrerons |
| vous | échancrerez |
| ils, elles | échancreront |
Passé composé
| j’ | ai | échancré |
| tu | as | échancré |
| il, elle | a | échancré |
| nous | avons | échancré |
| vous | avez | échancré |
| ils, elles | ont | échancré |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | échancré |
| tu | avais | échancré |
| il, elle | avait | échancré |
| nous | avions | échancré |
| vous | aviez | échancré |
| ils, elles | avaient | échancré |
Passé antérieur
| j’ | eus | échancré |
| tu | eus | échancré |
| il, elle | eut | échancré |
| nous | eûmes | échancré |
| vous | eûtes | échancré |
| ils, elles | eurent | échancré |
Futur antérieur
| j’ | aurai | échancré |
| tu | auras | échancré |
| il, elle | aura | échancré |
| nous | aurons | échancré |
| vous | aurez | échancré |
| ils, elles | auront | échancré |
CONDITIONNEL
Présent
| j’ | échancrerais |
| tu | échancrerais |
| il, elle | échancrerait |
| nous | échancrerions |
| vous | échancreriez |
| ils, elles | échancreraient |
Passé
| j’ | aurais | échancré |
| tu | aurais | échancré |
| il, elle | aurait | échancré |
| nous | aurions | échancré |
| vous | auriez | échancré |
| ils, elles | auraient | échancré |
SUBJONCTIF
Présent
| que j’ | échancre |
| que tu | échancres |
| qu’il, qu’elle | échancre |
| que nous | échancrions |
| que vous | échancriez |
| qu’ils, qu’elles | échancrent |
Imparfait
| que j’ | échancrasse |
| que tu | échancrasses |
| qu’il, qu’elle | échancrât |
| que nous | échancrassions |
| que vous | échancrassiez |
| qu’ils, qu’elles | échancrassent |
Passé
| que j’ | aie | échancré |
| que tu | aies | échancré |
| qu’il, qu’elle | ait | échancré |
| que nous | ayons | échancré |
| que vous | ayez | échancré |
| qu’ils, qu’elles | aient | échancré |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | échancré |
| que tu | eusses | échancré |
| qu’il, qu’elle | eût | échancré |
| que nous | eussions | échancré |
| que vous | eussiez | échancré |
| qu’ils, qu’elles | eussent | échancré |
IMPÉRATIF
Présent
| échancre |
| échancrons |
| échancrez |
Passé
| aie | échancré |
| ayons | échancré |
| ayez | échancré |
PARTICIPE
Présent
| étant échancré, échancrée, échancrés, échancrées |
Passé
| ayant été échancré, échancrée, échancrés, échancrées |
INDICATIF
Présent
| je | suis | échancré, échancrée |
| tu | es | échancré, échancrée |
| il, elle | est | échancré, échancrée |
| nous | sommes | échancrés, échancrées |
| vous | êtes | échancrés, échancrées |
| ils, elles | sont | échancrés, échancrées |
Imparfait
| j’ | étais | échancré, échancrée |
| tu | étais | échancré, échancrée |
| il, elle | était | échancré, échancrée |
| nous | étions | échancrés, échancrées |
| vous | étiez | échancrés, échancrées |
| ils, elles | étaient | échancrés, échancrées |
Passé simple
| je | fus | échancré, échancrée |
| tu | fus | échancré, échancrée |
| il, elle | fut | échancré, échancrée |
| nous | fûmes | échancrés, échancrées |
| vous | fûtes | échancrés, échancrées |
| ils, elles | furent | échancrés, échancrées |
Futur simple
| je | serai | échancré, échancrée |
| tu | seras | échancré, échancrée |
| il, elle | sera | échancré, échancrée |
| nous | serons | échancrés, échancrées |
| vous | serez | échancrés, échancrées |
| ils, elles | seront | échancrés, échancrées |
Passé composé
| j’ | ai été | échancré, échancrée |
| tu | as été | échancré, échancrée |
| il, elle | a été | échancré, échancrée |
| nous | avons été | échancrés, échancrées |
| vous | avez été | échancrés, échancrées |
| ils, elles | ont été | échancrés, échancrées |
Plus-que-parfait
| j’ | avais été | échancré, échancrée |
| tu | avais été | échancré, échancrée |
| il, elle | avait été | échancré, échancrée |
| nous | avions été | échancrés, échancrées |
| vous | aviez été | échancrés, échancrées |
| ils, elles | avaient été | échancrés, échancrées |
Passé antérieur
| j’ | eus été | échancré, échancrée |
| tu | eus été | échancré, échancrée |
| il, elle | eut été | échancré, échancrée |
| nous | eûmes été | échancrés, échancrées |
| vous | eûtes été | échancrés, échancrées |
| ils, elles | eurent été | échancrés, échancrées |
Futur antérieur
| j’ | aurai été | échancré, échancrée |
| tu | auras été | échancré, échancrée |
| il, elle | aura été | échancré, échancrée |
| nous | aurons été | échancrés, échancrées |
| vous | aurez été | échancrés, échancrées |
| ils, elles | auront été | échancrés, échancrées |
CONDITIONNEL
Présent
| je | serais | échancré, échancrée |
| tu | serais | échancré, échancrée |
| il, elle | serait | échancré, échancrée |
| nous | serions | échancrés, échancrées |
| vous | seriez | échancrés, échancrées |
| ils, elles | seraient | échancrés, échancrées |
Passé
| j’ | aurais été | échancré, échancrée |
| tu | aurais été | échancré, échancrée |
| il, elle | aurait été | échancré, échancrée |
| nous | aurions été | échancrés, échancrées |
| vous | auriez été | échancrés, échancrées |
| ils, elles | auraient été | échancrés, échancrées |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | sois | échancré, échancrée |
| que tu | sois | échancré, échancrée |
| qu’il, qu’elle | soit | échancré, échancrée |
| que nous | soyons | échancrés, échancrées |
| que vous | soyez | échancrés, échancrées |
| qu’ils, qu’elles | soient | échancrés, échancrées |
Imparfait
| que je | fusse | échancré, échancrée |
| que tu | fusses | échancré, échancrée |
| qu’il, qu’elle | fût | échancré, échancrée |
| que nous | fussions | échancrés, échancrées |
| que vous | fussiez | échancrés, échancrées |
| qu’ils, qu’elles | fussent | échancrés, échancrées |
Passé
| que j’ | aie été | échancré, échancrée |
| que tu | aies été | échancré, échancrée |
| qu’il, qu’elle | ait été | échancré, échancrée |
| que nous | ayons été | échancrés, échancrées |
| que vous | ayez été | échancrés, échancrées |
| qu’ils, qu’elles | aient été | échancrés, échancrées |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse été | échancré, échancrée |
| que tu | eusses été | échancré, échancrée |
| qu’il, qu’elle | eût été | échancré, échancrée |
| que nous | eussions été | échancrés, échancrées |
| que vous | eussiez été | échancrés, échancrées |
| qu’ils, qu’elles | eussent été | échancrés, échancrées |
IMPÉRATIF
Présent
| sois | échancré, échancrée |
| soyons | échancrés, échancrées |
| soyez | échancrés, échancrées |
Passé
| aie été | échancré, échancrée |
| ayons été | échancrés, échancrées |
| ayez été | échancrés, échancrées |
PARTICIPE
Présent
| s’échancrant |
Passé
| échancré, échancrée, échancrés, échancrées |
| s’étant échancré, échancrée, échancrés, échancrées |
INDICATIF
Présent
| je | m’ | échancre |
| tu | t’ | échancres |
| il, elle | s’ | échancre |
| nous | nous | échancrons |
| vous | vous | échancrez |
| ils, elles | s’ | échancrent |
Imparfait
| je | m’ | échancrais |
| tu | t’ | échancrais |
| il, elle | s’ | échancrait |
| nous | nous | échancrions |
| vous | vous | échancriez |
| ils, elles | s’ | échancraient |
Passé simple
| je | m’ | échancrai |
| tu | t’ | échancras |
| il, elle | s’ | échancra |
| nous | nous | échancrâmes |
| vous | vous | échancrâtes |
| ils, elles | s’ | échancrèrent |
Futur simple
| je | m’ | échancrerai |
| tu | t’ | échancreras |
| il, elle | s’ | échancrera |
| nous | nous | échancrerons |
| vous | vous | échancrerez |
| ils, elles | s’ | échancreront |
Passé composé
| je | me | suis | échancré, échancrée |
| tu | t’ | es | échancré, échancrée |
| il, elle | s’ | est | échancré, échancrée |
| nous | nous | sommes | échancrés, échancrées |
| vous | vous | êtes | échancrés, échancrées |
| ils, elles | se | sont | échancrés, échancrées |
Plus-que-parfait
| je | m’ | étais | échancré, échancrée |
| tu | t’ | étais | échancré, échancrée |
| il, elle | s’ | était | échancré, échancrée |
| nous | nous | étions | échancrés, échancrées |
| vous | vous | étiez | échancrés, échancrées |
| ils, elles | s’ | étaient | échancrés, échancrées |
Passé antérieur
| je | me | fus | échancré, échancrée |
| tu | te | fus | échancré, échancrée |
| il, elle | se | fut | échancré, échancrée |
| nous | nous | fûmes | échancrés, échancrées |
| vous | vous | fûtes | échancrés, échancrées |
| ils, elles | se | furent | échancrés, échancrées |
Futur antérieur
| je | me | serai | échancré, échancrée |
| tu | te | seras | échancré, échancrée |
| il, elle | se | sera | échancré, échancrée |
| nous | nous | serons | échancrés, échancrées |
| vous | vous | serez | échancrés, échancrées |
| ils, elles | se | seront | échancrés, échancrées |
CONDITIONNEL
Présent
| je | m’ | échancrerais |
| tu | t’ | échancrerais |
| il, elle | s’ | échancrerait |
| nous | nous | échancrerions |
| vous | vous | échancreriez |
| ils, elles | s’ | échancreraient |
Passé
| je | me | serais | échancré, échancrée |
| tu | te | serais | échancré, échancrée |
| il, elle | se | serait | échancré, échancrée |
| nous | nous | serions | échancrés, échancrées |
| vous | vous | seriez | échancrés, échancrées |
| ils, elles | se | seraient | échancrés, échancrées |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | m’ | échancre |
| que tu | t’ | échancres |
| qu’il, qu’elle | s’ | échancre |
| que nous | nous | échancrions |
| que vous | vous | échancriez |
| qu’ils, qu’elles | s’ | échancrent |
Imparfait
| que je | m’ | échancrasse |
| que tu | t’ | échancrasses |
| qu’il, qu’elle | s’ | échancrât |
| que nous | nous | échancrassions |
| que vous | vous | échancrassiez |
| qu’ils, qu’elles | s’ | échancrassent |
Passé
| que je | me | sois | échancré, échancrée |
| que tu | te | sois | échancré, échancrée |
| qu’il, qu’elle | se | soit | échancré, échancrée |
| que nous | nous | soyons | échancrés, échancrées |
| que vous | vous | soyez | échancrés, échancrées |
| qu’ils, qu’elles | se | soient | échancrés, échancrées |
Plus-que-parfait
| que je | me | fusse | échancré, échancrée |
| que tu | te | fusses | échancré, échancrée |
| qu’il, qu’elle | se | fût | échancré, échancrée |
| que nous | nous | fussions | échancrés, échancrées |
| que vous | vous | fussiez | échancrés, échancrées |
| qu’ils, qu’elles | se | fussent | échancrés, échancrées |
IMPÉRATIF
Présent
| échancre-toi |
| échancrons-nous |
| échancrez-vous |
Passé
| sois-toi | échancré, échancrée |
| soyons-nous | échancrés, échancrées |
| soyez-vous | échancrés, échancrées |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- échafaud, n. m.
- échafaudage, n. m.
- échafauder, v. tr.
- échalas, n. m.
- échalassement, n. m. [8e édition]
- échalasser, v. tr.
- échalier, n. m.
- échalote, n. f.
- échampir, v. tr.
- échancré, -ée, adj.
- échancrer, v. tr.
- échancrure, n. f.
- échange, n. m.
- échangeable, adj.
- échanger, v. tr.
- échangeur, n. m.
- échanson, n. m.
- échansonnerie, n. f.
- échantillon, n. m.
- échantillonnage, n. m.
