dinguer
dinguer
verbe intransitifVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| dinguant |
Passé
| dingué (invariable) |
| ayant dingué |
INDICATIF
Présent
| je | dingue |
| tu | dingues |
| il, elle | dingue |
| nous | dinguons |
| vous | dinguez |
| ils, elles | dinguent |
Imparfait
| je | dinguais |
| tu | dinguais |
| il, elle | dinguait |
| nous | dinguions |
| vous | dinguiez |
| ils, elles | dinguaient |
Passé simple
| je | dinguai |
| tu | dinguas |
| il, elle | dingua |
| nous | dinguâmes |
| vous | dinguâtes |
| ils, elles | dinguèrent |
Futur simple
| je | dinguerai |
| tu | dingueras |
| il, elle | dinguera |
| nous | dinguerons |
| vous | dinguerez |
| ils, elles | dingueront |
Passé composé
| j’ | ai | dingué |
| tu | as | dingué |
| il, elle | a | dingué |
| nous | avons | dingué |
| vous | avez | dingué |
| ils, elles | ont | dingué |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | dingué |
| tu | avais | dingué |
| il, elle | avait | dingué |
| nous | avions | dingué |
| vous | aviez | dingué |
| ils, elles | avaient | dingué |
Passé antérieur
| j’ | eus | dingué |
| tu | eus | dingué |
| il, elle | eut | dingué |
| nous | eûmes | dingué |
| vous | eûtes | dingué |
| ils, elles | eurent | dingué |
Futur antérieur
| j’ | aurai | dingué |
| tu | auras | dingué |
| il, elle | aura | dingué |
| nous | aurons | dingué |
| vous | aurez | dingué |
| ils, elles | auront | dingué |
CONDITIONNEL
Présent
| je | dinguerais |
| tu | dinguerais |
| il, elle | dinguerait |
| nous | dinguerions |
| vous | dingueriez |
| ils, elles | dingueraient |
Passé
| j’ | aurais | dingué |
| tu | aurais | dingué |
| il, elle | aurait | dingué |
| nous | aurions | dingué |
| vous | auriez | dingué |
| ils, elles | auraient | dingué |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | dingue |
| que tu | dingues |
| qu’il, qu’elle | dingue |
| que nous | dinguions |
| que vous | dinguiez |
| qu’ils, qu’elles | dinguent |
Imparfait
| que je | dinguasse |
| que tu | dinguasses |
| qu’il, qu’elle | dinguât |
| que nous | dinguassions |
| que vous | dinguassiez |
| qu’ils, qu’elles | dinguassent |
Passé
| que j’ | aie | dingué |
| que tu | aies | dingué |
| qu’il, qu’elle | ait | dingué |
| que nous | ayons | dingué |
| que vous | ayez | dingué |
| qu’ils, qu’elles | aient | dingué |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | dingué |
| que tu | eusses | dingué |
| qu’il, qu’elle | eût | dingué |
| que nous | eussions | dingué |
| que vous | eussiez | dingué |
| qu’ils, qu’elles | eussent | dingué |
IMPÉRATIF
Présent
| dingue |
| dinguons |
| dinguez |
Passé
| aie | dingué |
| ayons | dingué |
| ayez | dingué |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- dîner [II], v. intr.
- dîner-débat, n. m.
- dîner-spectacle, n. m.
- dînette, n. f.
- dîneur, -euse, n.
- ding, interj.
- dinghy, n. m.
- dingo [I], n. m.
- dingo [II], adj.
- dingue, adj.
- dinguer, v. intr.
- dinornis, n. m.
- dinosaure, n. m.
- dinosauriens, n. m. pl.
- dinothérium, n. m.
- diocésain, -aine, adj. et n.
- diocèse, n. m.
- diode, n. f.
- dioecie, n. f. [7e édition]
- dioïque, adj.
