crachiner
crachiner
verbe impersonnelVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Ce verbe est impersonnel : conjugué uniquement à la 3e personne du singulier.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| crachinant |
Passé
| crachiné (invariable) |
| ayant crachiné |
INDICATIF
Présent
| il | crachine |
Imparfait
| il | crachinait |
Passé simple
| il | crachina |
Futur simple
| il | crachinera |
Passé composé
| il | a | crachiné |
Plus-que-parfait
| il | avait | crachiné |
Passé antérieur
| il | eut | crachiné |
Futur antérieur
| il | aura | crachiné |
CONDITIONNEL
Présent
| il | crachinerait |
Passé
| il | aurait | crachiné |
SUBJONCTIF
Présent
| qu’il | crachine |
Imparfait
| qu’il | crachinât |
Passé
| qu’il | ait | crachiné |
Plus-que-parfait
| qu’il | eût | crachiné |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- crabotage, n. m.
- craboter, v. tr.
- crabron, n. m.
- crac !, interj.
- crachat, n. m.
- craché, adj. m.
- crachement, n. m.
- cracher, v. intr. et tr.
- cracheur, -euse, n.
- crachin, n. m.
- crachiner, v. impers.
- crachoir, n. m.
- crachotement, n. m.
- crachoter, v. intr.
- crack, n. m.
- cracovienne, n. f.
- craie, n. f.
- craignant, adj. [3e édition]
- craillement, n. m.
- crailler, v. intr.
